وقتي پام رو به اولين خاك غير ايراني گذاشتم, احساس كردم كه با خارج شدن از ايران, وارد جهان شدم.
هرچي زندگي ايراني خودبسنده و نامرتبط با جهان خارج هست, زندگي در جاهاي ديگه ي دنيا بسيار وابسته و در هم تنيده ست.
اما ظاهرا خارج شدن از ايران, منو از زندگي ايراني جدا نكرده. يني زندگي و مسايلي كه كاملا از جهان خارج مستقل هستند و يا در بهترين حالت, با چيزهاي ديگه در اين دنيا فاصله ي زيادي دارن.
يكي از سختي هايي كه اين روزها باهاش درگيرم, برقراري توازن بين اين دو جهان متفاوت هست. ايجاد توازن بين اين دو نوع زندگي خيلي سخته. گاهي لازمه كه در عرض چند ثانيه ذهنت رو از يك جهان به يك جهان ديگه سوييچ كني. مغز ادم سرويس ميشه