یکی از دوستان شیرازی‌ام تعریف می‌کرد که چند روز پیش در محل کارشان (صندوق قرض‌الحسنه یا یکی از همین بانک‌های کوچک) آقای میانسالی به محض وارد شدن به ساختمان، قلبش می‌گیرد و در دم جان می‌دهد. گویا آن مرحوم تا همین دیروزِ ماجرا در بیمارستان قلب بستری بوده و آن روز برای رتخ و فتخ کارهای وام بانکی، به همراه همسرش به آنجا آمده بوده. اما ورودش به […]

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های وبلاگ که آن را برای من جذاب می‌کند، «خودمحوری» آن است. به این معنی که «خود نویسنده» محور اصلی وبلاگ است. معمولن ما به این یا آن وبلاگ سر می‌زنیم تا ببنیم «خود» نویسنده دربارۀ فلان موضوع چه گفته و نوشته است. این ویژگی را می‌توان در مقایسه با روایت رسمی روزنامه‌ای (ژورنالی) بیشتر فهمید؛ جایی که نویسندۀ یک روزنامۀ رسمی، خود را در […]

بیشتر کسانی که به طور واقعن “خودجوش” در جریان زلزلهء غم انگیز آذربایجان فعال شدند و نبض جریان را در دست گرفتند،  همانهایی هستند که در بحبوحهء رخدادهای پس از انتخابات ۸۸ از بهترین و فعال ترین “سبزها” بودند. همین امر، خود مهمترین سند بر زنده بودن جنبش سبز هست. مگر “جنبش”  غیر از همین چیزهایی است که این روزها می بینیم؟ و مگر ما از جنبش سبز […]

تجمع مشهدی ها برای اهدای خونبلافاصله پس از زلزله  همیشه حالت مادرم جلوی چشمم هست، هنگامی که در گوشه ای از دنیا، بلایی طبیعی می آید و او روبروی تلویزیون که دارد با آب و تاب صحنه های بدبختی مردم را نشان می دهد، نگران می ایستد و گهگاه چشمانش تر می شود. تسبیح به دست دعا می کند و نمازهایش را طول می دهد تا برای آن […]

این یادداشت را چند ماه پیش به عنوان پیش نویس بیانیه برای یکی از گروههایی که عضوش هستم نوشتم که البته مورد موافقت جمع قرار نگرفت و منتشر نشد. الان که جدود دو ماه از آن روز‌ها می‌گذرد، این درد و رنج در من افزوده‌تر از گذشته گشته است و توان سکوت ندارم. صدایم هم به گوشی نمی‌رسد. همۀ حرف‌هایم را در این متن نوشته‌ام. چارۀ درد مرا، […]

بگذارید مستقیم برویم سر اصل مطلب. هدف از تحریم سه روزۀ نان و شیر، ورشکست کردن بقالی‌ها و نانوایی ها نیست. هدف حتی از کار انداختن چرخهای اقتصادی دولت هم نیست. هدف فقط و فقط نشان دادن اعتراض هست. هدف این است که به دولتی‌ها نشان بدهیم که از مدیریت نابخردانۀ آن‌ها به تنگ آمده‌ایم. بنابراین، حتی اگر در روزهای قبل نان و شیر ذخیره کرده باشند، هیچ […]

روزی مهمان یکی از استادانِ به نام شعر خراسان بودم. خدا ایشان و همسرشان را رحمت کند. در حالی که هر دو در آستانۀ هشتاد سالگی بودند، اما همسر ایشان موهای پر پشت و زیبایی داشت. یکی از حاضرین در جمع به موهای ایشان «ماشاالله» گفت. این ماشالله ها و تعریفهای حاضرین، همزمان خاطره ای را در ذهن این دو زوج سالخورده زنده کرد و هردو بهم نگاه […]

دیروز عید فطر بود. البته در شهری که من زندگی میکنم (پاریس) مثل خیلی جاهای دیگر دنیا، پریروز عید فطر بود که این هم از کمدی های داشتنِ یک «حکومت اسلامی» است.  من هم رفتم مسجد پاریس. گفتنش کمی سخت است. اما واقعیت واقعیت را باید گفت. در این دو سال اخیر، بویژه در چند ماه گذشته، برای اولین بار در زندگی ام، احساسِ مسلمانی داشتم. برای اولین […]

روم به دیوار، گلاب به روتون ولی دیگه از این تبلیغات لاغر کردنِ عقبِ خانوم ها و حجیم کردنِ جلویِ آقایون حالم دیگه داره بهم میخوره < – – – – – – – – – – – – – – – – – – – بکارگیری یادداشت‌های «روح سـوار» تنها با آوردن نام نویسنده یا وبلاگ مجاز است. Rooh Savar https://www.facebook.com/roohsavar http://www.youtube.com/user/roohsavaar http://blogs.rue89.com/regards-persans http://roohfrance.blogspot.fr/

میدان فردوسی، پیش و پس از نقاشی شاهنامه چند روز پیش در فیس بوک به این قرار (ایونت) دعوت شدم همشهری سلام! زیاد مزاحم ات نمی شوم حتما خودت شنیده یا دیده ای، که نقاشی زیبای شاهنامه را از دیوار دور میدان فردوسی مشهد پاک کرده اند خواستم بگویم، دلیل اش هر چه بوده، این عمل کودکانه و ضدفرهنگی شان را باید که پاسخی دهیم برای همین پیشنهاد […]

اگر شما هم مثل من، مدتی از عمر خودتون رو در دانشگاه فردوسی مشهد گذرونده باشید، وقتی خبر تجاوز شبانه به یک دختر در محوطۀ دانشگاه رو می شنوید، احتمالا اول تنتون سرد میشه، بعد هرجا هستین می شینین روی زمین و مات و مبهوت خیره میشین به متن خبری که دارین میخونین. درست مثل من. و اگر کسی نزدیکتون باشه و ازتون بپرسه: چی شده؟ جواب می […]