یادم می‌آید اولین بار در سال ۱۳۷۶ وقتی در جریان اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران، از تلویزیون‌های عربی می‌شنیدم «الرئیس خاتمی»، در عالم نوجوانی با خودم می‌گفتم : «این عرب‌ها هنوز فرق رئیس و رئیس‌جمهور را نمی‌فهمند. چون فرهنگ‌شان پیشرفت نکرده و همه چیز را قبیله‌ای نگاه می‌کنند.» البته بعدش در فیلم‌ها و سریال‌های آمریکایی می‌دیدم که فرهنگی‌ها شخص اول مملکت‌شان را خیلی‌وقت‌ها «مستر پرزیدتنت» صدا می‌کنند. […]